Το ερώτημα φυσικά δεν αφορά ποιο από τα δύο είναι καλύτερο γευστικά , αφού αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό , αν και πιάνοντας το θέμα της ποιότητας , η κίτρινη Αβάνα που μπαίνει σε σύγκριση συνήθως με το λευκό Bacardí είναι ασύγκριτα ανώτερη , καθώς η επεξεργασία της περιλαμβάνει παλαίωση 3 χρόνια σε δρύινα λευκά βαρέλια σε αντίθεση με το Carta Blanca της Bacardí όπου η επεξεργασία του είναι πολύ πιο φτωχή
Το άρθρο αυτό γράφεται με σκοπό να μάθουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι τον πόλεμο που δέχεται η κυβέρνηση και κατά συνέπεια και ο λαός της Κούβας από την εταιρεία Bacardí. Η ιστορία ξεκινάει μετά την νίκη της Κουβανικής Επανάστασης τον Ιανουάριο του 1959 . Πιο πριν η μισή Κούβα ανήκε στην Bacardí . Όταν οι αντάρτες έμπαιναν στην Αβάνα , οι καπιταλιστές εγκατέλειπαν την χώρα μαζί με τον δικτάτορα . Οι εταιρείες πέρασαν στα χέρια του λαϊκού κράτους και απαλλοτριώθηκαν χωρίς αποζημίωση . Έτσι έγινε με όλες τις εταιρείες όπως και με τα εμφιαλωτήρια όπως το Havana Club όπου ήταν ιδιωτική εταιρεία πριν , το Santiago de Cuba κτλ . Η αμύθητη περιουσία της Bacardí στο νησί , φυσικά δεν είχε ευνοϊκότερη μεταχείριση . Το σύνολο της περιουσίας στο έδαφος της Κούβας εθνικοποιήθηκε άμεσα και οι ιδιοκτήτες της έφυγαν στις Μπαχάμες.
Αυτό βέβαια δεν μπόρεσαν ποτέ να το ξεπεράσουν, το πώς ένας μικρός λαός 90 μίλια μόλις μακριά από το Μαϊάμι , πέταξε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το απάνθρωπο αυτό σύστημα της εκμετάλλευσης .
Διαβάζοντας στον Guardian , σύμφωνα με τον Κολομβιανό δημοσιογράφο Hernando Calvo Ospina στο βιβλίο του , "Bacardí , the hidden war" , του 2002 , η εταιρεία κατηγορείται ότι χρηματοδότησε ακροδεξιές ομάδες και Αμερικανούς πολιτικούς σε μια προσπάθεια να απομακρύνει τον Φιντέλ Κάστρο και να αποκαταστήσει την κερδοφόρα αυτοκρατορία της στο νησί
 |
| Το βιβλίο του Κολομβιανού δημοσιογράφου |
Ο ζήλος της εταιρείας να καταστρέψει το πρώτο εργατικό κράτος στην Αμερικανική ήπειρο φαίνεται στα εκατομμύρια που έχει δώσει σε επιχειρήσεις δολοφονίας του Φιντέλ , του Ραούλ και του Τσε Γκεβάρα. Σύμφωνα με το βιβλίο, δεν υπήρχε επιχείρηση της CIA κατά της Κούβας που να μην ήταν χρηματοδοτούμενη από την εταιρεία Bacardí . Στα έγραφα του 1964 που αποκαλύφθηκαν το 1998 , όπου έστειλε ο πράκτορας της CIA Γκόρντον Τσέις στους ανωτέρους του , ο Pepin Bosch, επικεφαλής της Bacardi τη δεκαετία του 60 , φαίνεται ότι προσέφερε 100.000 δολάρια σε μία μόνο επιχείρηση από τα 150.000 δολάρια που ζήτησαν οι άνθρωποι που συνδέονται με τη μαφία οι οποίοι είχαν προσφερθεί να σκοτώσουν τον Κάστρο , τον αδελφό του τον Ραούλ και τον Τσε Γκεβάρα .
Την ίδια περίοδο ο Jose Pepin Bosch, σχεδίαζε να βομβαρδίσει τα διυλιστήρια πετρελαίου της Κούβας ελπίζοντας να δημιουργήσει μπλακ άουτ στη χώρα και έτσι να τονώσει το αφήγημα που προσπαθούν ακόμα και σήμερα να περάσουν με τα προβλήματα που προκαλούν με το εμπάργκο για "ένα αποτυχημένο κράτος" και "αποτυχία του σοσιαλισμού". Το σχέδιό του και μία εικόνα του βομβαρδιστικού αεροπλάνου που σκόπευε να χρησιμοποιήσει, αποκαλύφθηκαν στους New York Times και η επιχείρηση εγκαταλείφθηκε.
Το 1996 υψηλόβαθμα στελέχη της Bacardi υπαγόρευσαν στην Αμερικανική κυβέρνηση το νόμο για αυστηροποίηση των μέτρων και των κυρώσεων εναντίον της Κούβας. Με περίσσιο θράσος στελέχη της εταιρείας έλεγαν ότι προσφέρουν ένα μικρό ποσοστό των κερδών της εταιρείας (σε αντικουβανικές - αντικομμουνιστικές οργανώσεις) για την επιστροφή στην πατρίδα τους
Η επιθετικότητα εναντίον της Κούβας φυσικά δεν έχει αλλάξει ούτε και σήμερα. Οποίος παρακολουθεί τους διεθνείς δικαστικούς αγώνες που δίνει η Κούβα, συχνά - πυκνά θα δει αντίδικο την Bacardí καθώς η εταιρεία ακόμα και σήμερα έχει τις ίδιες βλέψεις και αυθαίρετες διεκδικήσεις ακόμα και στην επωνυμία "Havana Club" .
Από την δεκαετία του 90 , καθώς η πώληση του αυθεντικού Havana Club που παράγεται από την κρατική εταιρεία της Κούβας , απαγορευόταν από την νίκη της επανάστασης μέχρι και σήμερα στις ΗΠΑ , η Bacardí κυκλοφορεί καταπατώντας τα δικαιώματα της Κούβας αλλά και διεθνείς νόμους σε συνεργασία με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του Havana Club, ρούμι με την επωνυμία Havana Club στις ΗΠΑ !!!
Ως απάντηση , η Κούβα αναγκάστηκε να τοποθετήσει στα μπουκάλια της το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο που γράφει "η κυβέρνηση της Κούβας πιστοποιεί ότι αυτό είναι το αυθεντικό κουβανέζικο ρούμι"
 |
| Το αυτοκόλλητο της Κουβανικής Κυβέρνησης |
 |
| Τα αυθεντικά προϊόντα της Havana Club που παράγονται στην Κούβα |
Το έγκλημα αυτό δεν έχει σταματήσει ούτε και σήμερα ! Στις ΗΠΑ εξακολουθεί να κυκλοφορεί αποκλειστικά το Havana Club της Bacardi με τους ιδιοκτήτες να εξακολουθούν να υπερασπίζονται την καμπάνια τους περί κουβανέζικο ρούμι ! Οι δικαστικές μάχες δίνουν και παίρνουν με τελευταία αυτή του Απριλίου του 2022 όπου αν και το Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικών Σημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (PTO) απέρριψε μία αγωγή από την εταιρεία παραγωγής ρούμι Bacardi & Co, αφού η υπηρεσία επιβεβαίωσε εκ νέου το Havana Club είναι αποκλειστική ιδιοκτησία της Κούβας, αυτό ακόμα σήμερα δεν εφαρμόζεται στις ΗΠΑ ! Η μάρκα "The real Havana Club - Puerto Rican Rum by Bacardí" ανοιχτά κάνει και ενισχύει εκστρατείες μέχρι και σήμερα κατά της Κουβανικής Κυβέρνησης και είχε ενεργή συμμετοχή στην αποτυχημένη προσπάθεια πραξικοπήματος στην Κούβα τον Ιούλιο του 2021 !
Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα για κάποιον προοδευτικό άνθρωπο πρέπει να είναι δεδομένη.
Μέσα στον καπιταλισμό καμία εταιρεία δεν είναι αθώα, όταν όμως η επιλογή είναι ανάμεσα σε ένα μπουκάλι όπου παράγεται από σοσιαλιστικό κράτος και ένα μικρό ποσό θα φτάσει για να βοηθήσει οικονομικά έναν λαό που παλεύει για τα δικαιώματα του , ή αντίθετα σε έναν κολοσσό όπου παλεύει για να καταλύσει αυτά τα δικαιώματα, τότε ας μη δώσουμε ούτε 1 € σε αυτούς που ονειρεύονται την κόλαση για τον κουβανικό λαό , δεν γινόμαστε συνένοχοι με τους δολοφόνους , ποτέ ξανά Bacardí !!!
