Η καφεΐνη η ουσία που βοηθά εκατομμύρια ανθρώπους να ξεκινήσουν τη μέρα τους, σώζει ζωές και στα νοσοκομεία. Εάν ένα πρόωρο μωρό δεν μπορεί να αναπνεύσει κατά τη γέννηση, που ονομάζεται πρωτοπαθής άπνοια, η κιτρική καφεΐνη ενεργοποιεί τους ανώριμους πνεύμονές του. Είναι ένα παλιό φάρμακο, γνωστό και φθηνό στην παραγωγή.
Η μεγάλη αντίφαση σε αυτό το σύστημα είναι ότι μόνο δύο εταιρείες το κατασκευάζουν και ορισμένες περιοχές έχουν μόνο μία επιλογή στην αγορά. Εάν υπάρξει πρόβλημα στην αλυσίδα εφοδιασμού του φαρμάκου, οι πιθανότητες επιβίωσης πολλών νεογνών θα διακυβεύονταν.
Τα φιαλίδια των 20 χιλιοστόγραμμα κιτρικής καφεΐνης είναι ένα από τα 508 φάρμακα —που παρασκευάζονται με 264 δραστικά συστατικά— που ο Ισπανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας (AEMPS), του Υπουργείου Υγείας, έχει συμπεριλάβει σε μια νέα λίστα στρατηγικών φαρμάκων για το σύστημα υγείας, που επιδιώκει να θωρακίσει την προμήθεια φαρμάκων ώστε να μην λείψουν ποτέ από νοσοκομεία και φαρμακεία. «Είναι απαραίτητα φάρμακα, αλλά κυκλοφορούν επίσης στην αγορά εδώ και πολλά χρόνια και η τιμή των οποίων πέφτει με την πάροδο του χρόνου. Αυτό τα καθιστά λιγότερο ελκυστικά για τον φαρμακευτικό τομέα. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν μόνο ένας ή δύο κατασκευαστές στην αγορά, γεγονός που μας καθιστά ευάλωτους» , εξηγεί η διευθύντρια του πρακτορείου, María Jesús Llamas.
Εάν ένα φάρμακο παράγεται μόνο από μία εταιρεία, ο κίνδυνος να παρουσιαστεί πρόβλημα στο εργοστάσιο παραγωγής ή κατά τη μεταφορά , εκτοξεύεται, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία των ασθενών που το χρειάζονται. Επίσης στον καπιταλισμό υπάρχει πάντα η πιθανότητα, η φαρμακευτική εταιρεία να εκμεταλλευτεί το μονοπώλιο που απολαμβάνει. Αυτό συνέβη με την Aspen Pharma το 2018, όταν η εταιρεία πολλαπλασιάσε την τιμή πέντε αντικαρκινικών φαρμάκων , τέσσερα από τα οποία έχουν πλέον συμπεριληφθεί στη λίστα AEMPS.
Καθώς το Υπουργείο Υγείας δεν συμφώνησε να πληρώσει την αύξηση 3.000% , η Aspen Pharma άφησε την ισπανική αγορά χωρίς προμήθειες, αναγκάζοντας τα νοσοκομεία να αγοράζουν φάρμακα που ήταν πολύ πιο ακριβά. Η σύγκρουση επιλύθηκε το 2021, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι αρχές ανταγωνισμού απείλησαν την εταιρεία με πρόστιμο πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της. Τελικά, η Aspen Pharma συμφώνησε να μειώσει την τιμή των φαρμάκων της μόνο κατά 73% , προκύπτοντας τελικά συνολική αύξηση 810% στην αρχική τιμή . Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του εμετικού αυτού συστήματος των φαρμακοβιομηχανιών παραμένει το χάπι Daraprim όπου το 2015 εν μια νυκτί εκτοξεύθηκε η τιμή του από 13.50 σε 750 δολάρια το χάπι , μια τιμή που έχει φτάσει στα 790 σήμερα σημειώνοντας αύξηση σχεδόν 6.000%
«Ένα φάρμακο που δεν είναι ελκυστικό να παραχθεί για τον φαρμακευτικό τομέα είναι πρόβλημα για το σύστημα υγείας », συνοψίζει η Emili Esteve, διευθύντρια του τεχνικού τμήματος της ένωσης εργοδοτών Farmaindustria.
Στο ισπανικό συστημα υγείας το 2,4% από τις 1.105 ελλείψεις ο λόγος που ισχυρίζεται ο ιδιοκτήτης του φαρμάκου ήταν η έλλειψη «εμπορικού ενδιαφέροντος». Το 25,3% των περιστατικών οφειλόταν σε «μη ποιοτικά ζητήματα κατασκευής», 24,6% λόγω έλλειψης «δυναμικότητας εργοστασίου», 22% λόγω «αυξημένης ζήτησης» που δεν μπόρεσε να καλυφθεί. 8% σε προβλήματα σε «προμήθεια ενεργών συστατικών» και το 7,5% αφορούσε, προβλήματα «ποιότητας».
Το 2,4% δεν πρέπει να ακούγεται μικρό νούμερο με αυτά τα δεδομένα καθώς μεταφράζεται σε 26 περιπτώσεις τον χρόνο μόνο στην Ισπανία . 26 άτομα τον χρόνο κινδυνεύουν γιατί οι καπιταλιστικές εταιρείες παραδέχονται ωμά ότι δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο κέρδους . Συνδυαστικά με τα παιχνίδια των εταιρειών για τις τιμές των φαρμάκων δημιουργείται ένα εγκληματικό μείγμα για την εργατική τάξη που παλεύει για επιβίωση . Φυσικά το πρόβλημα παραμένει καθαρά ταξικό καθώς η τιμή δεν είναι φραγμός για την αστική τάξη . Η πρόσβαση στην υγεία όπως και τίποτα άλλο δεν είναι ίδια για όλους . Αυτήν την αντίφαση και την αδικία που βιώνει η εργατική τάξη η οποία παράγει όλον τον πλούτο και δεν μπορεί καν να τον εκμεταλλευτεί για να σωθεί η ζωή της ωφελεί να την ανατρέψει για να βρει λύση σε όλα της τα προβλήματα . Στον 21ο αιώνα συζητάμε προβλήματα που τον 20 αιώνα ήταν παρελθόν . Στον κεντρικό σχεδιασμό των σοσιαλιστών κρατών δεν υπάρχει η συζήτηση κόστους και κέρδους μπροστά στην ανθρώπινη υγεία. Η οικονομία έχει στο επίκεντρο την ζωή και όχι το χρήμα. Η οπισθοδρόμηση της ιστορίας σε κάθε περίπτωση είναι παροδικό φαινόμενο. Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον γιατί μόνο εκεί η εργατική τάξη θα βρει την σωτηρία της .
Με πληροφορίες από το : cubadebate.cu
